“Aşktan ve Gariplikten”

Geçtiğimiz yıl Bakü’de düzenlenen 57. Eurovision Şarkı Yarışması’nda eğlenceli şarkısı “Love Me Back”i heyecanlı bir performansla izleyiciye sunan Can Bonomo, yarışmadan yedincilikle ayrılmıştı. Yarışmadan hemen önce klibinde Sümer Tilmaç’ın oynadığı “Ali Baba” yorumuyla karşımıza çıkan Bonomo’nun ikinci albümü “Aşktan ve Gariplikten” ise 8 Aralık 2012’de piyasaya sürüldü. 

Yine Can Saban prodüktörlüğünde kaydedilen ve kesinlikle hayal kırıklığına uğratmayan “Aşktan ve Gariplikten”de 13 şarkı bulunuyor. Şarkılar hakkındaki kısa yorumlarımızı paylaşacağız:

1-) “Başkan”: Albümün ilk şarkısı, geçtiğimiz mayısta tekli olarak piyasaya sürülen “Ali Baba”yı saymazsak klibi çekilen ilk şarkı aynı zamanda. Kendi adıma, Bonomo’nun ilk albümünden dinlediğim ilk şarkı olan “Şaşkın”ı ilk dinleyişimde nasıl burun kıvırdıysam, bu albümden dinlediğim ilk şarkıya, yani “Başkan”a da ilk seferde “Pek olmamış sanki” diye yorum yapmıştım. Ancak “Şaşkın”da olduğu gibi “Başkan”ı dinledikçe fikrim değişti. Şarkı gayet iyi olmuş; Can Bonomo da vokalinin “Meczup”taki vokalinden fersah fersah ileride olduğunu daha ilk şarkıdan göstermek istemiş sanki. İyi bir açılış ve çıkış şarkısı “Başkan”. 

2-) “Maşrapa”: İkinci şarkı klasik bir Bonomo şarkısı olmuş – kelime oyunları, uyaklar ve tabii ki alkol. Pek uzun sürmemesine rağmen bayağı eğlenceli, kullanılan müzik aletlerinin çeşitliliği de renk katmış. Albümde ön plana çıkabilecek kadar değil, ama ben bu şarkıyı da beğendim. “Ben gemi, sen o ıssız liman” diyerek sevgili Bonomo “Love  Me Back”e de bir taş atıyor sanki. 

3-) “Basması Pembe”: Şarkı biraz Kurban’ın bilhassa ilk zamanlarında yaptığı şarkıları andırıyor. “Başkan” ile yükselen beklentiyi karşılayan ve albümün kalanını daha bir merakla dinlemenize sebep olacak kadar güzel bir şarkı olmuş. 

4-)  “Defol”: Bonomo’nun albüm piyasaya sürülmeden evvel canlı performanslarında da yer verdiği, dolayısıyla dinleyicinin önceden bildiği bir şarkı “Defol”. Bir kesim eski halinin daha iyi olduğunu düşünse de bu hali de bayağı hoş olmuş bizce. Gitarlar, vurmalı çalgılar ve yaylıların etkisi büyük. 

5-) “İyi Ki Doğdun”: Albümün ikinci klibinin çekileceği şarkı, yine yaylıların etkin kullanımıyla ön plana çıkıyor. Özellikle nakaratı ise dile çok çabuk dolanıyor ve Bonomo’nun yazdığı şarkı sözleri ele alındığında “Meczup”tan çok daha yükseklerde olduğunu kanıtlıyor “İyi Ki Doğdun”. 

 

6-) “Abla”: Özellikle geçişleri başarılı olan ve aslında gayet sakin başlayan şarkı, nakarat itibarı ile coşuyor. Albümün “Min El Aşk ve Min El Garaib” ile birlikte en sert şarkısı, ayrıca Bonomo’nun bu albümle diğerinden daha yüksek sesle bir şeyler anlatmaya çalıştığının göstergelerinden biri gibi. 

7-)  “Derda (Koy Bi’ Rakı Şişeden)”: “Aşktan ve Gariplikten”i ilk dinleyişte dikkati en çok çeken şarkı, yavaş tempoda olmamasına karşın derin bir hüzün taşıyor. Bonomo’nun vefat eden annesi için yazdığı “Derda”, albümün kesinlikle en iyisi. 

8-) “Min El-Aşk ve Min El-Garaib”: Bonomo, İhsan Oktay Anar’ın kült romanı “Puslu Kıtalar Atlası”ndan öykünerek yazdığı bu şarkıda da “Vur-kaç ve alengir, dünya ne acayip” diyor. Albüme (bir nevi) ismini veren sert parça, fena halde dile dolanıyor. 

9-)  “Olmaz Sensiz”: Sonundaki keman solonun özellikle dikkat çektiği bu şarkı, ilk albümdeki “Hep Bi’ Derdi Olur”un nakaratındaki coşkuya benzer bir coşku yaşatıyor. Enstrümanların uyumunun da hakkını vermek gerek. 

10-) “Ali Baba”: Mayıs 2012’de tekli olarak piyasaya sürülen ve klibinde Sümer Tilmaç’ın da yer aldığı “Ali Baba”, sanatçının albümden evvel canlı performanslarında yer alıyordu. Bonomo çocukluğumuzdan beri ezbere bildiğimiz “Ali Baba”ya ve Sadri Alışık’a bir saygı duruşunda bulunmak istemiş. Gayet güzel bir yorum, klibi de hiç fena değil. 

11-)  “Haberler İyi Paşam”: Hiciv dolu sözlere sahip şarkı, Nazım Hikmet’ten feyz alıp karanlık sözlerine karşın eğlenceli melodisiyle tabiri caizse ‘farklı’ bir deneyim sunuyor. “Yok hiç çizmeyi aşan” diyen Bonomo, hem geçmiş hem bugün hakkında yergi dolu sözler sarf ediyor. 

12-) “Son”: “Veysel” öncesi vedasına hazırlanan Bonomo, “Son” ile üzülmeyip yeni bir öykü daha bulunmasını istiyor. Eşlik etmesi pek keyifli olan parçanın canlı icrası da gayet hoş.

13-) “Veysel”: Bir başka saygı duruşu da Aşık Veysel için. Albümün ağır topu, etkileyici kapanış şarkısı. Bağlama ise olmazsa olmazı.