“CM101MMXI Fundamentals”

“Faruk Eczanesi… Faruk Eczanesi…”

Şimdi, öncelikle şunu söylemek lazım; her ne kadar sinemada izlemiş olsak da tek kişilik bir gösteriyi eleştirmek kolay değil. Zira yazının bir süre sonra “Şurası komikti, o espri de komikti, ama öbür esprisi bence komik değildi…” benzeri cümlelerle sürdürüleceği gün gibi ortada.

Cem Yılmaz sevdiğimiz bir komedyen, yazar ve oyuncu. Yönetmen olarak da hiç fena işler çıkarmadı. Özellikle “G. O. R. A.” ve “Hokkabaz” gerçekten iyi filmlerdir örneğin. Kendisi hakkında ne “Hiç komik değil ki ya!” diyenlerdeniz, ne de ağzından ne çıksa gülmeye çalışanlardanız. Rol aldığı son film “Magnifica Presenza”yı henüz izlemedik, ama Ferzan Özpetek’in kanatları altında yine iyi bir performans ortaya koyduğunu tahmin ediyoruz. 

Sırf bu sebeplerden bile bir sonraki Cem Yılmaz projesini merakla bekliyorduk. Yılmaz çok izlenen bir fragmanla ne olduğunu bize anlatana dek “İsimsiz Cem Yılmaz Projesi” olarak anılan projenin, komedyenin son gösterisi olacağını ise kimse tahmin etmemişti bittabi. Sahnelendiği ilk günden bu yana kapalı gişe oynayan gösteriyi gidip izleyenlerden “Klasik Cem Yılmaz gösterisi” şeklinde cümleleri duyuyorduk, ancak Yılmaz’ın böyle bir şey yapması kendisinden yeni bir film bekleyen hayranlarını şaşırttı. 

Şunu da belirtmek gerek; kendi adıma, Yılmaz’ın bu eyleminin ardında evvela maddi sebepler olduğunu tahmin ediyorum. Az önce belirttiğimiz hayran kitlesi onun daha çok kişiye ulaşabilmesini bir neden olarak ortaya sunmaya çalışadursun, Yılmaz zaten bir önceki gösterisi “CMYLMZ”yi DVD formatında piyasaya sürerek daha çok kişiye ulaşabilmişti, o yüzden böyle bir neden söz konusu olamaz. Gösteriyi sinemada izlemek başka bir bahaneyse de, en azından bana uygun bir bahane olmadığını kabul etmeliyim. Zira Yılmaz “Ulan pezev – “ dediği anda “Ahahaha!” diye gülmeye başlayan bir kesimle aynı salonda gösteri izlemek de “CM101MMXI Fundamentals”ın insanın gözündeki değerini düşürmeye yetiyor. 

“CM101MMXI Fundamentals” kesinlikle bir “CMYLMZ” yahut “Bir Tat Bir Doku” değil. Özellikle çıtayı yok yukarılara taşıyan “CMYLMZ” kadar komik olmasını beklemek zaten abes olur. Hem Cem Yılmaz bu gösteride de “CMYLMZ” ile benzer bir seyirde ilerliyor; ağabeyi Can Yılmaz’dan bahsediyor, Türk insanıyla ilgili tespitlerini paylaşıyor, kadın-erkek ilişkilerini irdeliyor ve tabii ki başına gelen komik olayları anlatıyor. Bütün bu saydıklarımı da iki buçuk saate yakın bir süreye yayıyor ve gelen eleştirilerin geneline bakılırsa büyük bir kesmi yine memnun etmiş gibi görünüyor. 

Ancak belirli bir kesmi memnun etmediği kesin. Mesela şahsen rahatsız olduğum noktalardan biri, Yılmaz’ın ağzından çıkan bazı esprilerin ‘Cem Yılmaz esprisi’nden ziyade bir arkadaşınızın yaptığı, birkaç dakika içinde unutulabilecek ‘iyi ama sıradan espriler’e benzemesi. Genel olarak Cem Yılmaz’ın esprilerinin, kendisinin inanılmaz gözlem ve taklit yeteneklerinin ürünleri olması nedeniyle bu kadar sevildiğini düşünüyorum. O nedenle bu gösteride duyduğumuz  “Hi guys!” ya da “… Into the middle!” gibi cümlelerin “CMYLMZ”deki efsane “Orgeneral!” yahut, ne bilelim, “Hasta ziyareti” muhabbetleriyle karşılaştırılamayacak kadar sıradan, veya az önce de söylediğim üzere ‘iyi ama sıradan’ espriler olduğunu görebilmek için, “Cem Yılmaz’ın söylediği her şey komiktir, tamam mı!?” düsturundan vazgeçip biraz düşünmek gerek. 

Rahatsız eden bir diğer noktaysa komedyenin bazı esprileri fazla uzatması. Tamam, kabul; muayyen günündeki kadın ya da geceleri uyumayıp mesaj atan er kişi birçoğumuza göre ilk etapta komik olabilir, ama bunu ikinci, hatta üçüncü kez duymak bir yerde sıkılmanıza ve “Eeh!” demenize sebep oluyor (Sahi, ilk paragrafta ne demiştik?). 

Şunu görmüş olduk ki, Cem Yılmaz’ın performansı düşmüş. Bunu kendisinin artık bir aile babası olmasına mı bağlarız, başka bir şeye mi, bilinmez. Ancak şunu da biliyoruz ki, her ne kadar kendisinin en kötü gösterisi de olsa, “CM101MMXI Fundamentals”da en az birkaç kez kahkaha atacağınız denli komik şeyler de anlatıyor Yılmaz. O yüzden hala izlemediyseniz bir kulak verin deriz.