“B3 EP”

İngiliz grup Placebo’nun “Battle for the Sun”dan üç buçuk yıl sonra piyasaya sürdüğü yeni mini albümü “B3 EP”, ekim ayının ortasında beğenimize sunuldu. Grubun “Placebo’s new music in 3 years” diyerek tanıttığı “B3 EP”, biri kavır olmak üzere beş şarkıdan oluşuyor. 

Placebo’nun yeni davulcusu Steve Forrest’la çalıştığı bir önceki albümü “Battle for the Sun”, 2009 yazının başında çıkmış ve genel olarak iyi eleştiriler almasına karşın salt Placebo hayranlarının bir kısmı tarafından eleştirilmişti. Grubun önceki albümleri “Sleeping with the Ghosts” ve “Meds”e göre daha ‘olumlu’ olan albüm, her şeye rağmen bize göre Placebo’nun anında kültleşen bazı şarkılarının da bulunduğu bir albümdü. Albümün tanıtım turu kapsamında son konserlerinden üç yıl sonra konser için ülkemize de uğrayan Placebo, Mayıs 2010’da piyasaya sürdüğü canlı kayıtlardan oluşan CD’de İstanbul’daki konserinde kaydettiği “Battle for the Sun”a da yer verdi. 

Grup, Eylül 2010’da da “Battle for the Sun”ın kayıtlarının düzenlendiği ve yeni şarkılara/yorumlara da yer verdiği “Battle for the Sun Redux Edition”ı çıkardı. “Battle for the Sun Redux Edition”da, orijinal albüme ek olarak Placebo şarkılarının farklı versiyonları (Grup bu albümde “Kendi şarkılarımıza en iyi yorumlamayı da yine kendimiz getiriyoruz, kusura bakmayın” diyordu resmen) ve üç yeni şarkı bulunuyordu: Bilhassa konserde dinlemenin pek zevkli olacağını düşündüğümüz “Trigger Happy Hands”, nakaratı hariç gayet sakin ve akılda kalıcı bir şarkı olan “Unisex” ve kulak tırmalayıcı bir nakarata sahip, çok kötü şarkı “Monster Truck”. 

İki disklik “B-Sides: 1996-2006” ve 31 Ekim 2011’de çıkan konser albümü “We Come in Pieces”in ardından, grup Kasım 2011’de yeni albümün duyurusunu yaptı. 2013 baharına yetiştirilmesi planlanan yeni albüm öncesi piyasaya sürülen beş şarkılık mini albüm “B3 EP”yi ise birlikte değerlendireceğiz:

1-) “B3”

Ç: Albüme adını veren şarkı, aynı zamanda çıkış şarkısı. Tuhaf bir klibe sahip, ayrıca “Song to Say Goodbye”ın klibinde olduğu gibi bu klipte de grup üyelerini göremiyoruz. Sanki biraz “Battle for the Sun”ın açılış şarkısı “Kitty Litter”ı andırıyor. Ancak bana göre ne yazık ki “Sleeping with Ghosts”un ilk teklisi “The Bitter End”, “Meds”in çıkış şarkıları “Because I Want You” ve “Song to Say Goodbye” yahut “Battle for the Sun”ın çıkış şarkısı “For What It’s Worth” kadar kolay alışılan ve hemen sevilebilecek bir şarkı olmamış. Kendisine ancak zamanla alışıyorsunuz. 

Ş: Girişindeki efekti pek sevmesem de klasik Placebo şarkılarına en yakın tarzı yakalayan ve Molko’nun inişli çıkışlı sesine en çok yakışan şarkı bu olmuş. Albümdeki favori şarkım. Klibin de tüm Placebo klipleri gibi sıra dışı ve iyi kurgulanmış bir klip olduğunu söyleyebiliriz.

2-) “I Know You Want to Stop”

Ç: Albümün ikinci şarkısı, bir Minxus kavırı. Grup şarkıya çok büyük bir yenilik ya da farklılık getirmemiş, ancak Brian Molko’nun sesi dahi “I Know You Want to Stop”ı orijinalinden daha iyi olan kavırlar listesine sokmaya yetiyor. Yine de grubun yorumladığı en iyi şarkı değil, tabii. 

Ş: Kesinlikle orijinalinden daha iyi. Molko’nun sesine de çok yakışan bir şarkı seçmişler. Placebo çizgisine yakın bir yerde olan şarkının sözleri de, orijinaline göre daha iyi kotarılan gitar ve davul ritmleri de hoş olmuş.

3-) “The Extra”

Ş: Zoraki bir şarkı. Sözler güzel fakat müzik sanki elektronik müziğe yeni başlayan birinin eline verilmiş gibi geliyor kulağa. Daha Placebovari bi müzikle desteklense dinlenebilecek sözler, akılda kalmıyor maalesef.

Ç: İlk iki şarkıya göre daha sakin ve olgun bir şarkı. Placebo’nun birçok şarkısında karşımıza çıkan ‘bir şarkının içinde bolca tekrar edilen kelime grubu/cümle’ alışkanlığı (“Show me how to live”) bu şarkıda da mevcut. Ama sana katılıyorum; pek akılda kalıcı değil, ancak klavye ve kemanın kullanılmış olması dahi şarkıyı biraz daha etkileyici kılmayı başarıyor bence. 

4-) “I. K. W. Y. L.”

 

Ş: Sözleri itibariyle politik bir başkaldırı, kaosa davet eden bir havaya sahip. Davul ve gitar da bu havayı özgün bir şekilde desteklemiş. “I know where you live” şeklinde uzayıp giden geri vokal de yerinde olmuş.

Ç: Politik içerikli şarkıları genelde pek sevmem, ama bu şarkı albümü ilk dinlediğimde aklımda çabucak yer eden ve ilk seferde diğerlerine nazaran daha çok etkileyen şarkı oldu. Canlı icrasının kayıttaki kadar etkileyici olmayacağını düşünüyorum ama olacağını umuyorum. 

5-) “Time Is Money” 

Ç: Yedi buçuk dakikalık şarkı, Placebo için biraz uzun bir süre. Sözlerinin hoşuma gittiğini söyleyemeyeceğim. Kendisi de beş şarkı içinde en zor alışılan şarkı bana göre. Ama özellikle son anlardaki vokallerin hoş olduğunu söyleyebilirim.

Ş: Sözler bence iyi; özellikle başlangıç güzel-piyano ve zillerin kullanıldığı kısımsa klasik Placebo şarkısı gibi başlıyor ama nakarat olmamış. Durağan.

Şule şarkıların hiçbirinin “Battle for the Sun”daki dinginliği veya “Meds”teki özgünlüğü yakalayamadığını söylüyor. Ona katılıyor ve bu beş şarkının albüm öncesi biraz zorlama bir mini albüm olduğunu düşünüyorum. Üç buçuk sene aradan sonra yalnızca 5 şarkı zaten bir hayal kırıklığıyken albümün ne “Meds” ne de “Battle for the Sun” kalitesine yaklaşabilmesi bizi üzdü, ancak 2013 yazına kadar dinlemeyi umduğumuz yeni albüm müjdesi hayal kırıklığını bir nebze de olsa azaltıyor.  

Şule bir değerlendirme yapılırsa albüme 10 üzerinden ancak 6 verebileceğini söylüyor. Sanırım ben de Placebo sevgimi bir kenara bırakıp oylayacak olursam “B3 EP”nin  6’yı hak edebileceğini düşünürüm ki 6 bir Placebo işi için son derece düşük bir not. Umudumuz bir sonraki albümün “Battle for the Sun” kadar iyi olması.